Arme, arme Daphne Dekkers. Vanuit de diepste goedheid van haar hart raadde ze twee goedgevulde modellen aan om wat kilootjes kwijt te raken. Hiermee probeerde ze natuurlijk duidelijk te maken dat de dikke dames met hun huidige vorm nooit als volwaardig model zouden worden gezien. Pure opbouwende kritiek dus, om de carrièrekansen van de propjes te vergroten. En nu is iedereen boos op Daphne Dekkers. Want, zo luidt het algemene oordeel, door de twee vetkleppen erop te wijzen dat ze niet dun genoeg waren voor de carrière die ze beoogden, zou ze kijkende meisjes, die soms zelfs nóg dikker zijn dan deze twee dikkerdjes, het idee geven dat ze ook op dieet moeten.
Arme onbegrepen Daphne Dekkers. Ze had het zo allemaal niet bedoeld. Ze bedoelde alleen dat de twee modellen te dik waren, niet dat al die walgelijke obese tieners thuis voor de tv zouden moeten afvallen. Anders had ze dát wel gezegd. Dat niemand dat begrijpt is natuurlijk de grote tragiek van Daphne Dekkers. Ze noemt de boze reacties ‘onfatsoenlijk’, de meisjes zouden ervan overtuigd moeten zijn dat ze mooi zijn, anders zaten ze natuurlijk niet in Benelux’ Next Topmodel. En meisjes die kijken snappen heus wel dat zij niet aan die modellennorm hoeven te voldoen. Net zo goed als ouders die in chup-a-chupreclames Daphne Dekkers horen zeggen dat lollys gezond zijn, ook wel begrijpen dat dat alleen maar waar is op tv, en niet in het echte leven. In het echte leven wordt je moddervet van lollys, maar dat vindt Daphne Dekkers niet erg, zolang je maar geen model wil worden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten